Der Bau der deutschen Westbefestigungen

Der Bau der deutschen Westbefestigungen - In den Jahren 1936-1940 und ihre Zerstörung nach dem Zweten Weltkrieg

Author: Dieter Robert Bettinger

Publisher: Helios Verlag

Cover: Hard Cover

Pages: 306

Description: Mensen hebben altijd in hun geschiedenis geprobeerd hun leven en hun bezittingen te beschermen door middel van vestingwerken van verschillende afmetingen. Opvallende voorbeelden uit vele eeuwen maken deze inspanningen tot op de dag van vandaag herkenbaar. Laten we in dit verband denken aan de Chinese Muur, die rond 500 v.Chr. Begon en eind 17e eeuw de statige uitbreiding van 2.600 km bereikte. Met sloten, wallen, torens en forten over een lengte van 550 km probeerden de Romeinen vanaf ongeveer 83 n.Chr. Hun veroverde gebieden aan de rechterkant van de Rijn effectief te beschermen tegen de aanvallen van de Germanen. Van de merken van Karel de Grote tot de ommuurde steden uit de middeleeuwen en de forten van Lodewijk XIV, de boog reikt tot in de 20e eeuw. De eerste pogingen om een ??federatie van Duitse staten op te richten gaan terug tot de Eerste Vrede van Parijs op 10 mei 1814. Het vredesverdrag van die tijd bevatte een clausule over de toekomst van de Duitse staten. Deze moeten onafhankelijk van elkaar zijn, maar tegelijkertijd ook verbonden zijn door een gemeenschappelijke federale band. Het Congres van Wenen volgde deze overwegingen op 8 juni 1815 met de Duitse federale wet. De Duitse Bond nam de plaats in van het oude Reich. Het bestond uit 39 staten, waaronder de keizerlijke steden Bremen, Hamburg, Lübeck en Frankfurt am Main. Op militair gebied waren vooral de federale forten van belang: de staande delen van de federale troepen waren hier gestationeerd. De forten lagen aan de grens met Frankrijk, omdat er in het Westen angst heerste dat revolutionaire bewegingen of staatsuitbreiding zich zouden verspreiden. De grootste federale vesting tot 1859 bevond zich in Mainz. Dan waren er de forten van de steden Luxemburg en Landau en, na de zogenaamde Rijncrisis in 1840, de steden Rastatt en Ulm. Om de forten in stand te houden, betaalden de staten bijdragen aan een federaal register. Met name in de periode na de Eerste Wereldoorlog werd het voor veel landen bijna vanzelfsprekend om staatsversterkingen te bouwen. Het resultaat: een grensversterking in België 1932-1939, de Mannerheimlinie in Finland 1920-1940, de Maginotlinie in Frankrijk 1927-1940, de Metaxaslinie in Griekenland vanaf 1939, de Vallo Alpino in Italië, de Stalinlinie in het westen grens van Rusland in 1929, de Reduit-positie in Zwitserland vanaf 1886, de Franco-linie in Spanje vanaf 1939, de Tsjechische grenspositie 1935-1938, de vestingwerken aan de grenzen in het oosten en westen van het Duitse Rijk van 1925 tot 1940. en Ten slotte spreekt de Atlantikwall langs de kusten van tal van landen in West-Europa vanaf circa 1940 hier bijvoorbeeld een duidelijke taal. .

Note: Duitstalig

Catalog Ident for orde­ring: S37859

€ 47,00